مدتی
پیش تو خونه نشسته بودم و داشتم شبکه های تلوزیون رو این ور و اون ور
میکردم که شاید یه برنامه ی خوب به پستم بخوره که ناگهان و از قضا خوردم به شبکه ی 3 و آقای قرائتی خودمون ..
بحث
در مورد مسجد و نماز جماعت و آثار إجتماعی اون بود ،ایشون فرمودند که ما
یه بار تصمیم گرفتیم ببینیم چه تعداد از زندانی های ما (خلاف کارا و بذه
کارا ) قبلا أهل مسجد و نماز بودن ؟ یا ساده تر بگم مسجد ونماز وپایگاه
مشوق خلافه یا مانعش ؟
خلاصه بعد از مدتی تحقیق و تفحص و آمار
گیری یه نتیجه ی جالب و عبرت آموزی به دست اومد : درصد اونایی که ألان تو
زندان بودن و قبلا أهل مسجد بودن ، تقریبا یک وکمتر بود یعنی به صفر درصد
تمایل داشت .
بعد از شنیدن این مطلب خوب از حجت الاسلام قرائتی ،
ناخودآگاه یاد دوران نوجوانی و آشنایی با مسجد وپایگاه محله مون افتادم
واقعا شیرینی و تاثیر مثبتش رو روز به روز در گذشته و حال و آینده ی زندگیم
با تمام وجود إحساس میکنم..
مگه میتونه غیر از این باشه در حالی که خدا در قرآنش فرموده : « إن الصلاة تنهی عن الفحشاء و المنکر » همانا و البته نماز انسان را از زشتی و پلیدی دور میکند و باز میدارد.
به امید زیاد شدن روز افزون بچه های مسجد..